BABADIMRI PREJ KOSOVE
BABADIMRI PREJ KOSOVE
Nga Sokol DEMAKU
Nuk ka vend ne bjeshkët e Kosovës që ka mbetur pa u mbuluar me dëborë.
Degët e bredhave dhe drunjët shekullor janë kacavarur nga dëbora.
Bjeshkët e Kosovës kanë shkëlqimin e diellit gjatë ditës, dhe të hënës dhe yjeve që vezullojnë gjatë natës dhe shëndrisin ato vende si në parajsë.
Cicërimat e zogjve nuk dëgjohen si më, anë e katër anë, ata janë strukur nën degët e bredhit të stolisur me dëborë, ku ngrohen dhe cicërojnë.
Edhe Shqipja merr hovin e saj në atë bukuri natyrore dhe noton me krahet e saja në hapsirën e kaltër qillore të maleve të larta ku sodit nga lart tokën arbërore edhe asaj i bëhet qejfi nga bukurit natyrore që ka ky vend.
Lumejt e kthjellët si loti çajnë malet me dëborë.