Diana Votnikaj
Poezi per gjakmarrjen
Mos
Mos guxo!
Mos qëllo!
Edhe pse jeta ty te zhgenjen.
Nuk je i vetmi ,
Qe je zhytur ne erresire,
Ku syte e tu presin nje dite te mire.
Duro ,prit dhe fito!
Shtypja e asaj këmbëze,
S'te zgjidh dot asgje,
Ajo krisme arme ty te paralajmeron,
Se dike drejt vdekjes po e çon.
Dhe ti ne erresiren e perjetshme te pendeses,
Do te udhetosh,
I poshteruar nga jeta do jetosh,
Ndergjegjia nga kulla e saj ,
Do te te perjashtoje,
Vdekja e tjeter kujt,
Jeten tende do te denoje.
Ty si njeri te perlyer me gjak ,
Vrases a kriminel do te te shpalle .
Harroje te shkuaren,
Dhe me dore ne zemer
Fal!
ARMELA KOLA
KL IX
MBETEM PA FJALË
Metem pa fjalë
kur zhytem në mendime të thella
veshtrimet nguliten diku
Kur sytë shohin realitetin
imagjinojnë diçka tjetër
arrijnë të vështrojnë përtej largësive
Mbetem pa fjalë …
kur ndryshe flet zëri i brendësisë
se imagjinata ashtu mbetet
e realiteti ky është …
Reliteti që më bën të bërtas
e më pas të hesht
Mbetëm pa fjalë…,
kur shoh se njerëzit janë egërsuar
e kanë harruar tꞌi lumturojnëtë tjerët rreth vetes
Për çfarë…? Për një ditë që asgjë sꞌdo kenë ,
e sꞌdo tu duhet asgjë ?
Mbetem pa fjalë …
nga ky realitet që po më lë pa frymë ,
kur i shoh njerëzit duke vuajtur ,
duke u endur , e duke vrapuar si të marrë marrë ,
a të tjerë që nuk dine , se çꞌkërkojnë.
Ku kanë humbur mirësitë …,
që të rikthejnë buzëqeshjen në sytë e përlotur ?!
Mbetem pa fjalë…,
kur e di se një ditë
për të gjithë do të jetë vonë për gjithçka
ARMELA KOLA
KL IX
REFLEKTIM
Mendojmë, se me ndjenja jemi njerëz ,
Dëshirojmë të ndjehemi mire
por keqas i ngjajmë mizerjes
kur mbi fatkeqsitë e tjetrit
ndiejnë lumturi
Nëse o njeri nuk bën dot mirë
të paktën pëpiqu të mos bësh keq
gjeju pranë tjetrit në ditë të vështira
se mbase nesër nevojë ti do kesh …
Sa keq, nëse këtë gjë nuk e din
dhe më keq,nëse e din dhe nuk reflekton ,
sepse jeta është si pasqyrë
ajo të kthen çdo gjë mbrapsht