Liber EMINI
IM ZOT
Im Zot a mundë flasim pak
Kam dhe unë dicka për të të thënë
Me këtë gojë të vogël por me një këndvështrim të madh
Po flas dicka që as vetën spo e kuptoj se cka dua
Ti më ke dëgjuar zakonisht
A mos të të kanë hidhëruar dhe ty me mua
E nuk do të me dëgjosh
Im Zot, tek ti gjeta prehjen
Dhe në mos mu përgjigj, të paktën më dëgjo
Janë ca fjalë të një bohemi
Të një bohemi të vjetër me një shpirt të magjepsur
E të lodhur nga jeta!
Rrugëve po i kërkojë fatet e mia të zbrasta
Që syrgjynosur e rraskapitur at pak zemër po e mbaj
Se aty kam një kopsht me jetë
E një detë të tërë prej stuhije
Që shpesh herë e ngrohë me dashurin tënde
Që kur humba vetën të gjeta ty Im Zot
Me thuaj nësë më dëgjon, se ka kohë që s`kam dëgjuar zëra dashurie!
***
Në të prektë kaq shumë jeta dhe në të rrëzoftë
Mos e njih dorëzimin o shpirt bardhë
Se edhe ca të tjerë para dhe pas teje u dëshpëruan
Por jeto dhe guxo
Se tek guximi nuk zë vend përulja
Në mesin e gjithë atyre që kam kaluar si ty
Gjitësecili kishin hallet e veta,
Por më i miri ndër jush ishte ai që më kërkojë jetë
Se vetëm sa kemi jetë kemi ndryshim
Mos të të lëndoj jeta e kësaj bote
Sepse është vetëm një rrugë kalimtare deri tek e vërteta
E në do ta duash të vërtetën mos ndiq rrugicat por rrugët
Sepse edhe rruga më e vështirë të duke e lehtë kur ke vetëbesimin tënd
E as hijen tënde mos e ndjek, se shpesh të gënjen
Po të ishte e sigurt do të të ndjekte para dhe jo pas teje
Andaj çfarë ke mbrapa, lëre mbrapa të qëndrojë
Ti je udhërrefyeshi i jetës tënde
Jeto dhe guxo, sepse jeta u takon atyre që flijohen dhe jo atyre që dorëzohen.
