Nga Blertë Tmava Veselaj
NJË VARG
NJË TRËNDAFIL
Sonte qielli hapi portat e kaltërsisë
Retë e errëta ngadal largohen
Si vargjet nën dritën e qiriut naimian
Trëndafilave ju fal jetë gjelbërimi i natyrës
Si tingujt e ëmbël në orkestër pranë më rrinë
Plot harmoni padyshim m'i sjellin jetës
Një.varg shkruhet nga dora e mendjes sime
Një trëndafil ma sjell pranverën në kopshtin tim
Dhe kur vargjet të jenë vargëzuar si kryefjalë shpirti
Shoh trëndafilat duke vallëzuar si valë deti
Sa shumë.kurora ata formojnë vargut tim
Si poezitë që poetin frymëzojnë për dashurinë
Një.varg shkruan poeti me perlën e penës
Një.trendafil dhuron natyra me forcën e hyjnive
Sa ëmbël bëhet dueti në notat që i sjell perëndia
Dashuria dhe natyra bëhen shpirti i vargjeve të mia.
KUSH TA DI DHEMBJEN
-Dhemjen ta di veç hëna dhe dielli
Mbeti njollë në shpirtin tim
Ndonëse askush nuk e sheh
Të.tjerët nuk ta njohin dhembjen
Nëse për veten nuk e ndiejnë
Mua dhembja më la shenjë
Në shumë mënyra u shpalos
Askush nuk provoi këpucët e mia
Nuk kanë si dhembjen për të ma njohë
Po pse duhet ta shpjegojë
Se çka ndiej në zemrën time
Kur askush nuk të kupton
U dukesh shfaqje plotë trillime
Madje as ata që të mbajnë dorën
Zemrën nuk ta shohin dot
Ndoshta kuptojnë Hëna e Dielli
Ata nuk jetojnë në Tokë
Do të ecë si edhe dje
Me buzëqeshje në fytyrë
Pa dhënë shpjegime për vetën time
Kjo është rruga më e mirë.
ZOTI NA DO
Hapat tu i ndiej në ajër
Ti vjen si puhizë e lehtë
Teksa qepallat m`i rëndon gjumi
Ti vjen dhe më puthë shpejtë
Nuk dua të shkosh aq shpejtë
Në puthjen tënde dua të fle
Të mos zgjohem kohë të gjatë
Deri sa ndjenja të marrë flakë
Kështu gjumi më thellon
Natën me ty në ëndërra e kaloj
Kur vjen mëngjesi prapë je ti
Me shpejtësinë e dritës një puthje më zgjon
Ti je në ajër dhe kudo më rrethon
Nga ti nuk largohem për asnjë sekond
Unë jam me ty dhe kur më mërzit
Dhe atëherë kur pritje rëndon do ditë
Dhe unë prapë e pres puhizën e hesht
Të më përshkojë flokë mbrëmje e mëngjes
Freskinë e saj në zemër e ndiej
Vetëm tek ti dashurinë zbërthej.
