Nga Valbona Hani
PËR TY KRENAR BREZ PAS BREZI
Një ditë të bukur mëngjesi
dëgjoj një tingull sikur unë treta
vdiq legjenda e këtij vendi
Dritëroi mendje ndrituri
Zija seç mbuloj vendin
zogjtë këngën e ndalën
era fëshërinte zë mjerimi
Dielli u venit, ngrysi ditën
Vajtoj qielli dhe njerëzia
pemët i zhveshën gjethet
legjendat lindin e nuk vdesin
jeton në tingull përjetësia
Këngë moj hedhim valle
ty t'këndoj pa reshtur fare
si këndonte bilbili maleve
tinguj-tinguj luajte valle
Do t'jetosh në zemra tona
si flamuri ynë me dy krena
ooh legjenda e këtij vendi
krenar jemi brez pas brezi.
NË ËNDRRËN TIME
Ëndrrën time e mbaj në duar
Kjo ëndërr më ka zbukuruar
Fusha e male plot kam kaluar
Me sytë e shpirtit të trazuar
Ti je një ëndërr kaq e bukur
Qesh e loz me sytë e shpirtit
Ti je porta ku zemrën e kam futur
Tek shtegu i ngushtë jam strukur
Në atë fole më mbanë shtrënguar
Si zog i bukur më ke ledhatuar
Me qepallat e syrit më ke mbuluar
Aty ëndrra ime e bukur ke qëndruar
Do qëndroj aty sa fryma të më ndalë
Aty do thur karvan ëndrrat me sy
Aty zjarrin e këngën e ndezim ne të dy
T'vallëzojmë në varkën e shpirtit sy me sy.