Valbona Hani:Poezi

Nga Valbona Hani

PËR TY KRENAR BREZ PAS BREZI

Një ditë të bukur mëngjesi

dëgjoj një tingull sikur unë treta

vdiq legjenda e këtij vendi

Dritëroi mendje ndrituri

 

Zija seç mbuloj vendin

zogjtë këngën e ndalën

era fëshërinte zë mjerimi

Dielli u venit, ngrysi ditën

 

Vajtoj qielli dhe njerëzia

pemët i zhveshën gjethet

legjendat lindin e nuk vdesin

jeton në tingull përjetësia

 

Këngë moj hedhim valle

ty t'këndoj pa reshtur fare

si këndonte bilbili maleve

tinguj-tinguj luajte valle

 

Do t'jetosh në zemra tona

si flamuri ynë me dy krena

ooh legjenda e këtij vendi

krenar jemi brez pas brezi.

 

 

NË ËNDRRËN TIME

 

 

Ëndrrën time e mbaj në duar

Kjo ëndërr më ka zbukuruar

Fusha e male plot kam kaluar

Me sytë e shpirtit të trazuar

 

Ti je një ëndërr kaq e bukur 

Qesh e loz me sytë e shpirtit

Ti je porta ku zemrën e kam futur

Tek shtegu i ngushtë jam strukur

 

Në atë fole më mbanë shtrënguar

Si zog i bukur më ke ledhatuar

Me qepallat e syrit më ke mbuluar

Aty ëndrra ime e bukur ke qëndruar

 

Do qëndroj aty sa fryma të më ndalë

Aty do thur karvan ëndrrat me sy

Aty zjarrin e këngën e ndezim ne të dy

T'vallëzojmë në varkën e shpirtit sy me sy.