Emine S. Hoti Poezi për fëmijë

    Emine S. Hoti 

Poezi për fëmijë

Lum kush i ka!

Mbesa dhe nipat ma zgjasin jetën,

Çdo plagët që kam ata ma shërojnë,

Nga ata fitoj kurajë dhe vullnet,

Më bëjnë të lumtur sot e gjithmonë.

 

Syri do vetëm ata t`i shikoj,

Shpirti me ata gëzon e qesh,

Me ata koha bukur më kalon,

Ma bëjnë zemrën porsi det.

 

Mendja ime veç për ata mendon,

Kur s`i kam pranë asgjë s`më hynë në sy,

Lum kush i ka dhe lum kush i do,

Janë ata që më falin çdo çast lumturi.

 

Duam të jenë përherë të qeshur,

Mundësisht çdo dëshirë t`ua plotësojmë,

Ëndrrat e tyre të bukura fëmijërore,

T`i ndihmojmë përherë t`i realizojnë.

 

 

Gjyshja, Edi, Tina e Lori

 

Rrinë çdo ditë me gjyshen,

Ajo asnjëherë nga vetja s`i ndanë,

Janë të lidhur ngushtë si pema me degët,

Duan të jenë gjithnjë pranë saj.

 

Gjyshja i dërgon në shkollë,

Ua  plotëson me qejf dëshirat,

I edukon dhe i këshillon,

Me fjalë të bukura dhe të mira.

 

Kur thonë ndonjë fjalë të pahijshme,

Me takt dhe  ëmbël nis t`i qortojë,

Pastaj, mendon dhe, me vete thotë:

Eh, të gjithë fëmijët në botë janë njëlloj!

 

Edwardi

Edwardi 8 vjeç i thotë gjyshes:

Loriani shkon 9 vjeç, vëllai im i madh,

Bertina 7 vjeçe, motra ime e vogël,

Alfredi  2 vjeç, vëllai më i vogël.

 

Duhen shumë mes veti,

Se së bashku u rritën,

Në rrugën e jetës do ecin,

Si dielli me dritën.

 

Edi thotë: Oh, sa qejf kam,

Për në Kosovë edhe unë dua të udhëtoj,

Bashkë me Lorin dhe me Tinën,

Dorë për dorë në shkollë të shkojë.

 

Loriani

 

Loriani 8 vjeç ka mall shumë,

Dëshiron të flasë në telefon,

Gjyshen e do si askënd tjetër,

Nga malli që ka  loti i pikon.

 

Vajza më thotë:

Për ty mërzitet, gjithnjë të kujton,

Lotin mundohet ta mbaj, po prapë i pikon,

Sytë i ndrisnin nga malli sa herë gjyshen takon.

 

Telefoni cingëron

Tina dhe Edi flasin e flasin,

Duan të çmallen ndaj s`pushojnë,

Me ta Loriani dhe Bertina,

Kënaqen, tregojnë se si kalojnë.

 

Flasin për shkollën dhe për lojërat,

Për kujtimet që kanë në Kosovë,

Flasin e tregojnë për Norvegjinë,

Mirëpritësen e popullit tonë.

 

Unë, gjyshja, kënaqem e mbaj vesh,

Kur i dëgjojë fëmijët që cicërojnë,

Çdo fjalë në shqip u ka lezet,

Gjuhën e t`parëve nuk e harrojnë.

 

Ardhja e Alfredit në jetë

Mirë se na erdhe o Alfred i gjyshes,

U rritshi me dy prindër!, gjyshja uron,

Uraaa! U bëmë dhe me një vëlla tjetër!

Zërat e Lorianit, Edwardit dhe Tinës jehojnë.

 

Ecshi me këmbë në tokë o vogëlushë,

Të rriteni e të bëheni mendje hollë,

Ambasadorë të vendlindjes do të jeni,

Kombësinë shqiptare dhe Zoti ua uron.

 

S`bëj dallim

 

Po rriten nipër e mbesa,

Si lulet në pranverë,

Dielli me rreze i shoqëron,

Ngrohtësi u jep përherë.

 

Së bashku me ta kanë Balton e pandarë,

Qenushi i vogël çdo kund i shoqëron,

Assesi nuk mund të rrijë pa i kërkuar,

Së bashku me ta i lumtur gjallon.

 

Lozin së bashku, qenushi i dëgjon,

Kudo që ata janë me sy i shoqëron,

Unë gjyshja me endje e përkushtim,

Ndihem pranë tyre në çdo shërbim.

 

Për askënd prej tyre s`bëj dallim,

Ju plotësojë gjithçka që më kërkojnë,

Lodra, libra, përralla, ushqim u ofrojë,

Dua  që si yje përherë të ndriçojnë.

 

 

 

Bertina vajza e gjyshes

Bertina sot 7 vjeçe,

E lindur kur  piqen qershitë,

Vajzë e buzëqeshur

E llastuar nga të gjithë.

 

Vogëlushja Bertinë ka diçka të veçantë,

Pas artit e kulturës është e  pasionuar,

Një pasion i  lindur nga vet natyra,

Ndonëse fëmijë, duket e talentuar.

 

Bertinën e duam të gjithë,

Gjyshja, tezja, dajat, të gjithë tok,

Loriani, Edwardi, Alfredi,

Por dhe qenushi Balto çamarrok.

 

Bertina dhe Balto janë në një moshë,

Me vogëlushët e tjerë shokë të pa ndarë,

Bertina këndon, vallëzon, me gjeste si aktore,

Ka aftësi të veçanta si një artiste madhore...

 

Ateo

Pesë  janari 2019,

Ishte një ditë e gëzuar,

Lindi Ateo në Suedi,

Unë gjyshe Eminja ndihem e mrekulluar!

 

Është nipi im i  katërt,

Me fat dhe shëndet ka ardhë,

Syndritur, si yll qiellor,

I bukur, si pëllumb i bardhë.

 

Për ne gjyshërit s`ka gëzim më të madh,

Kur ndjejmë përkëdheljet e nipit e mbesës,

Thurim pa u lodhur plane dhe ëndrra për ta,

Dëshirojmë të kenë  të gjithë  gëzimet e jetës!

 

Lorianin, Edwardin, Bertinën, Alfredin, Ateon,

I dua me shpirt, për ta më zemra më rreh,

Janë jeta ime, e fëmijëve të mi,

Janë stolitë më të bukura mbi dhe`.